انفساخ

دو طرف قرارداد می توانند شرط کنند که قرارداد پس از مدتی پایان یابد یا در اثر روی داد ویژه ای خود به خود منحل شود . شرط اخیر را می توان شرط انفساخ نامید که به شرط خیار شباهت دارد. 

انفساخ مربوط به یک عقد صحیح می باشد، عقدی که تمام ارکان و شرایط اصلی انعقاد در زمان عقد به طور کامل وجود داشته است و امر ثانونی برآن عارض گردد، اما بطلان به عنوان ضمانت اجرای تخلف از شرایط عمومی و اختصاصی معاملات از قواعد آمره محسوب می گردد(3) مانند اینکه مبیع عین معین در زمان وقوع عقد اصلاً موجود نبوده است. یا مورد معامله “مردد” باشد.

ذا تحقق فسخ منوط به اراده ذیحق و انجام اقداماتی مانند ارسال اظهارنامه از جانب وی می باشد، در حالی که  تحقق انفساخ قهری است و بدون اراده طرف قرارداد تحقق می یابد و بر همین اساس نیازی به ارسال اظهارنامه به طرف مقابل ندارد چراکه وقوع آن قهری بوده و نیازی به اقدامات بعدی از جانب طرف دیگر قرارداد ندارد.

الف) انفساخ ناشی از حکم قانون گذار

ب) انفساخ ناشی از تراضی.شرط فاسخ