مداخله بشردوستانه // lمسئولیت حمایت //

پی دی اف

پاور

امنیت دسته جمعی با دفاع دسته چمعی مثل ناتو فرق داره

منظور از سیستم امنیت دسته جمعی یک سیستم نهادی منطقه ای یا جهانی است که به موجب یک معاهده چندجانبه بین المللی تاسیس یافته و بر اساس آن دولتهای عضو سیستم موافقت می کنند که با متجاوز بطور دسته جمعی مقابله کنند بنابراین هدف اولیه سیستم امنیت دسته جمعی اقدام علیه استفاده کننده غیر مشروع از زور در داخل یک سیستم امنیت دسته جمعی می باشد و نه اقدام علیه تهدید خارجی همین خصیصه سیستم امنیت دسته جمعی را از اتحادیه های نظامی، که معمولا جهت مقابله با تهدید خارجی تاسیس می شوند،متمایز می سازد

از زمان فروپاشی شوروی، دولت روسیه تلاش کرده تا با ایجاد ساختارها و ترتیبات مختلف همچنان بازیگر اصلی در این منطقه باشد. از جمله این نهادها، سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) است که در 15 می 1992 با حضور کشورهای ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان و روسیه در چارچوب جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع در تاشکند شکل گرفت. آذربایجان در 24 سپتامبر 1993 و گرجستان در 9 دسامبر و بلاروس در 31 دسامبر 1993 به این پیمان پیوستند. پیمان در 20 آوریل رسماً آغاز به کار کرد. این پیمان مؤید تمایل تمامی دولت های شرکت کننده به خودداری از استفاده یا تهدید به استفاده از زور بود. امضا کنندگان این پیمان حق پیوستن به پیمان نظامی دیگری را نداشتند و حمله نظامی به یکی از امضا کنندگان پیمان، به منزله تعرض به تمامی امضاکنندگان تلقی می شد.

اصل عدم مداخله در مسائل حقوق بشری اعمال نمیشه

ملیات حفظ صلح سازمان ملل متحد  ابزاری ویژه و کاربردی برای کمک به حفظ صلح و امنیت و پایداری آن در جامعهٔ بین المللی است. نیروهای حافظ صلح می کوشند از طریق برقراری صلح و روش های مسالمت آمیز به خشونت ها و درگیری های ایجاد شده در داخل یک کشور یا میان دو کشور درگیر خاتمه دهند

 

 

1. توافقی بودن عملیات

2. بی‌طرفی در اجرای عملیات

3. عدم توسل به زور جز در حالت دفاع مشروع

 

مهم‌ترین وظایف و مأموریت‌های سنتی که سابقاً کلاه آبی‌ها در نسل اول عملیات حفظ صلح بر عهده داشتند عموماً مربوط به اعمال نقش‌هایی چون نظارت بر آتش‌بس، ترک مخاصمه و عدم تعرض به مرزها، جداسازی نیروهای نظامی و حایل شدن میان طرف‌های درگیر، کمک‌های بشردوستانه و نظارت بر حسن اجرا و احترام به حقوق بشردوستانه می‌گردید.^[۱۵] اما با تغییر در ماهیت جنگ‌ها، در وظایف نیروهای حافظ صلح تغییرات اساسی به وجود آمد و سبب گردید نیروهای حافظ صلح عموماً به مناقشات داخلی و درونی دولت‌ها به منظور پایداری بیش‌تر صلح رسیدگی کنند. امروزه دیگر این عملیات تنها به حفظ صلح محدود نمی‌شود بلکه به ابعاد متعددی چون تسهیل‌سازی رویه‌های سیاسی، محافظت از مردم غیرنظامی، حمایت از آزادی انتخاب، برگزاری انتخابات سازمانی و آزاد در یک کشور، ادارهٔ حکومت داخلی، کمک به استقرار یا تحول مجدد یک دولت (از منظر اقتصادی) و هم‌چنین حمایت و ارتقا موازین حقوق بشر و حقوق بشردوستانه گسترش پیدا کرده‌است.^[۱۰][۱۶]

اما اعضای دائم شورای امنیت نمیتوانستن به اجماع برسن و به تبع آن، سازمان ملل متح نتوانست عملیلات نظلامی ملثری را درخصو حفظ صل در دوران جنگ سرد انجام ده )83.p, 2003, Smith .)البته در منشور ملل متح از عملیات حفظ صل و مجوز استقرار نین مأموریتهایی تعریفی به عملل نیامل ه اسلت ؛ املا عملیات صل بانی سازمان ملل برخی از اصول قانونی مانن رضایت، بیطرفی، انصا ، و توسل به زور در دفاع از خود را توسعه داده است )1.p, 2000, ÇavusoĞlu .)نمودار زیر آمار عملیاتهای حفظ صل در

عملیات حفظ صل یه اصطالح جامع و فراگیر برای صل سازی، حفظ صل و اجرای صل اسلت ، که شامل استفاده از نیروی نظامی برای حفظ آتشبس و تسایل راهحل سیاسی- دیپلماتیه در درگیلر ی ها است )61.p, 1996, Williams .)این مأموریتها نظارت بر آتشبس، کنترل سالح و بسی زدایی را در بر میگیرن . عملیاتهای صل بانی بر اسا تأکیل بلر خویشلتن داری و دفلاع مشلروع شلناخ ته شل ه انل

ه این مأموریت صل سازی و ملتسازی پس از اسلتقاللِ جنلوی سلودان است که شامل طیف گستردهای از فعالیتها مانن اصالح بخش امنیتی، خلعسالح، بسی زدایی و اسلتقرار مج د نیروها، توسعهی اقتصادی و بازسازی اجتماعی میشو

رضایت، تمایل و حسننیت: ب ین معنا که اگر طلرفینِ درگیلر از طریل موافقلت نامله ی صلل رسلمی تمایل واقعی خویش را برای صل مورد تأکی قرار دهن ، آن عملیات باترین شانس موفقیلت را دا رد. در صورت از بین رفتن این اصل انجام و ایف مأموریت تناا از طری برخورد نظامی میسر خواه بود. زیلرا در صورت فق ان موافقتنامهی صل ، طرفین درگیر عملیات حفظ صل را خطلری علیله منلافع و امنیلت خویش قلم اد خواهن نمود، نه بهعنوان جایگزینی برای جنگ. حتی اگر یه طلر بلا عل م همکلاری خود جنگ را انتخای کن ، طر دیگر میتوان به عملیات حفظ صل ، بهعنوان فرصتی در جات بابلود وضعیت خود بنگرد. در نین موردی طرفین ممکن است حسننیت خلود را از دسلت داده و وعل ه هلای خود را نیز زیر پا گذارن . عدم جانبداری و عدم توسل به زور: بهطور کلی عملیات حفظ صل میبایست ع م جانلب داری از طرفین را حفظ نمای . د

بند 7 ماده 2

هیچ یک از مقررات مندرج در این منشور، ملل متحد را مجـاز نمـ یدارد در امـور ی کـه ذاتـاً جزو صلاحیت داخلی هر کشوری است دخالت نماید و اعضا را نیـ ز ملـزم نمـ یکنـد کـه چنـ ین موضوعاتی را تابع مقررات این منشور قـرار دهنـد ، لـ یکن ایـ ن اصـل بـه اعمـال اقـدامات قهـر ی پیشبینی شده در فصل هفتم لطمه وارد نخواهد آورد.

با این حال فراز اخیر بند 7 ،استثنایی را بر اصل عـدم مداخلـه سـازمان ملـل در امـور داخلـی کشورها بیان میکند و آن اقدامات اجرایی فصل هفتم منشور میباشد. مـاده 39 کـه نقـش کلیـدی داشته و فصل هفتم با آن شروع میشود، چنین مقرر میدارد:

ارتش آزادیبخش کوزوو در سال ۱۹۹۱ تأسیس شد و از سال ۹۵ عملیات‌های نظامی خود را علیه پلیس صربستان آغاز کرد. 

زمان جنگ مداحله میکنیم که مداخله بشردوستانه باشه 
ماده ۳۹ و۴۲ مسئولی حمایت نیاورده ومداخله بشردوستانه نیاورده
ماده ۲۴ شورای امنیت تصیمات میگیره طبق ح بین الملل باشه
مداخله بشردوستانه جزو دکترینه
قاعده وشرایط وجود نداره برای مداخله بشردوستانه وجود نداره
قضیه کوزوو 
در لیبی
گزارش دبیرکل بانککی مون در مورد مسئولیت حمایت به رسمت شناختن این خارج از منشوره 🦖
پیشگیری واکنش بازشسازی 
مسئولیت حمایت قاعده مند الزام اور نیست
مداخله به لیبی بر اساس مسئولیت جمایت نبوده بر اساس فصل ۷ بوده یکی از مصادیق نقض صلح بوده
مصداق چی بود؟
تحلیل حقوقی
مداخله بشردوستانه عنوان حقوقیه؟
مفهومش دقیق درک نکردی

 بر اساس آن، حکومت نه یک امتیاز، بلکه یک «مسئولیت» است که رهبران نسبت به آحاد مردم باید دارا باشند.

هر حکومتی وظیفه دارد که از مردم خود علیه کشتار دست جمعی، جنایت جنگی، پاکسازی نژادی یا قومی و جنایت علیه بشریت حمایت کند. این مسئولیت مستلزم پیشگیری از این گونه جنایات از طریق ابزارهای مناسب و ضروری است.

 

این دخالت از آغاز قهرآمیز و مسلحانه نیست. جامعه بین‌الملل می‌تواند در بدو امر با آن حکومت برخورد حقوقی کرده و از بُعد سیاسی و اقتصادی در تنگنا قرار دهد تا از آزار مردم خودش دست بردارد اما این دخالت می‌تواند به برخورد نظامی هم کشیده شود، دخالتی که باید تغییر اوضاع را در چشم‌انداز خودش داشته باشد و به دور و تسلسل جنگ و کشتار پایان دهد. ضمناً این دخالت نظامی باید واقعاً اجتناب ناپذیر باشد؛ یعنی روش‌های دیپلماتیک جواب نداشته باشد. نکته دیگر اینکه این دخالت لزوماً سقوط حکومت ضد مردمی را از ابتدای امر در نظر نداشته باشد و سرنگونی حکومت خاطی (حتی اگر اعلام نشود) هدف از پیش تعیین شده آن نباشد.

 

: در شرایطی همچون کوزوو و روآندا، اگر دولت‌هایی قادر و مایل بودند که از جمعیت‌های قربانی حمایت کنند، آیا تا زمان صدور مجوز شورای امنیت نباید هیچ اقدامی بکنند و تنها نظاره‌گر کشتار جمعی افراد بی‌گناه باشند؟ 

نشست ۲۰۰۵ سازمان ملل متحد در پاسخ اعلام داشت: در مواردی که دولتی قادر یا مایل نیست جمعیت خود را در برابر نسل کشی، جرایم جنگی، پاکسازی قومی و جرایم علیه بشریت حمایت کند، مسئولیت آن به جامعه جهانی منتقل می­شود و بر اساس منشور برای تحقق چنین حمایتی اقدام خواهد کرد.

ناتو

 سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) یک سازمان جهانی است که اهداف بسیاری را در برقراری امنیت در جهان انجام می‌دهد. ناتو در ۴ آوریل ۱۹۴۹ با امضای پیمان آتلانتیک شمالی توسط ۱۲ کشور عضو تشکیل شد.

ین اساس ماده ۵ معاهده تأسیس ناتو است و اعضا را متعهد می‌کند که از یکدیگر در هنگام جنگ محافظت کنند.

[ویرایش]

پس از آغاز جنگ افغانستان و جنگ عراق نیروهای ناتو حوزه فعالیت‌های خود را به داخل مرزهای این دو کشور گسترش دادند. فعالیت ناتو در عراق منحصر به آموزش نظامی می‌شود. در افغانستان و در سال ۲۰۰۶ پس از درخواست هلند و آلمان نیروهای ناتو جایگزین نیروهای ایساف متعلق به سازمان ملل شدند. ناتو در سال ۲۰۰۸ رهبری ۴۷ هزار نیرو از ۴۰ کشور جهان را در افغانستان بر عهده داشت.^[۱۲]

دفاع جمعی در واشینگتن، دی.سی. پایه‌گذاری شد. این سازمان، بزرگ‌ترین پیمان نظامی در جهان است که ۳۲ کشور در آن عضویت دارند.

 

کشتار سربرنیتسا یا نسل‌کشی سِربْرِنیتسا به قتل بیش از ۸٬۰۰۰ مرد و پسر^[۷] از ساکنان بوسنیایی شهر مسلمان‌نشین سربرنیتسا (در بوسنی و هرزگوین امروزی) توسط ارتش جمهوری صرب بوسنی گفته می‌شود.^[۸

 

^{https://jplsq.ut.ac.ir/article_59475_ee9e30438bdfd3986bd73091a650b231.pdf}