حقوق معاهدات

مقدمه معاهده جنبه الزام آور نداره وبرای تفسیر استفاده میشه. اما میشه از تفسیر مقدمه یک بخش الزام آور هم پیدا کنی. درباره موضوع هدف معاهده،طرفین معاهده،انگیزه انعقاد معاهده

معاهده سه تا بخش داره. مقدمه،متن،پیوست

پیوست ها هم میتونن برای تکمیل معاهده استفاده بشن (که الزام آورند)هم میتونند برای تفسیر معاهده استفاده بشن که مکمل اند

متن اصلی معاهده مشمول مفاد معاهده،نحوه اصلاح معاهده،وضعیت معاهده به کشور ثالث و...

دربازه امضا تا تصویب معاهده نباید عملی خلاف موضوع وهدف معاهده انجام بشه. در هر حال باید یک فرقی بین کسی که امضا کرده باکسی امضا نکرده باشه. شما با رعایت این کار حسن نیت خودت رو نسبت به معاهده نشون میدی

امضا به منزله پذیرش متن معاهده است. امکان تغییر متن معاهده نیست.

انتخاب زبان معاهده بر عهده طرفین معاهده است. (ماده 33 وین)

معاهدات قانون ساز رو معمولا نهاد های دائم یا موقت مینویسند مثل کمیسیون حقوق بین الملل که مخبر ویژه ای تعیین میکنه مخبر ویژه متن رو مینویسه به کمیسیون میده کمیسون میده مجمع عمومی مجمع عمومی میده به کمیته امور حقوقی بعد دوباره میفرسته مجمع که اون رو تصویب کنه.

مذاکره فقط گفت وگو شفایی نیست شامل مکاتبه دیپلماتیک،تماس تلفنی 

پاراف برای زمانی است که نماینده اختیارنامه نداره یا داره ولی برای احتیاط پاراف میکنه تا بره امضا نهایی رو از حاکمیت خودش بگیره.

به بهانه ق داخلی نمیشه بزنی زیر کاسه وکوزه معاهده ای که بستی مگر اینکه تعارض آشکار واساسی با قوانین مهم اون کشور داشته باشه.(ماده 46 وین)

معاهده بسته میتونه برای ثالث هم اثر (حق وتکلیف)داشته باشه. این دو باهم منافاتی نداره (معاهده باز وبسته امر شکلیه اثر حق وتکلیف (امر ماهوی)

قید کامله الوداد تعهد به نفع ثالث ایجاد نمیکنه تعهد برای طرفین ایجاد میشه.الغا حق ثالث بدون رضایت ثالث امکان پذیره اما برای الغا تکلیف برای ثالث امکان پذیر نیست.بایستی رضایت ثالث هم موجود باشه.

اجراموقت معاهده دربازه ای است که ما احساس میکنیم که برخی از مفاد معاهده یا کل معاهده نیاز به اجرا موقت وفوری دارد اما به خاطر وجود تشریفات زمان بری که برای تصویب یک معاهده وجود دارد امکان اجرا فوری معاهده را از ما میگیرد.(مثلا شما امضا به شرط تصویب کرده اید)نکته قابل توجه دیگر درباره اجرا موقت آن است که این مورد یک استثنا است. وبرای اجرا آن نیازمند رضایت کتبی وصریح سایر دولت ها هستیم.

امین معاهده نمیتواند در مفاد معاهده ورود کند.

تاریخ لازم اجرا شدن هر معاهده بسته به نوع معاهده متفاوت است. در معاهده ساده به محض امضا لازم اجرا است. در معاهده رسمی 2 جانبه به محض مبادله سند لازم اجرا است. مگر آنکه توافق دیگری کرده باشند در معاهده رسمی چند جانبه تعداد معینی از کشورها بایستی آن را تصویب کرده باشند.

در صورت عدم ثبت وانتشار معاهده در دبیرخانه منشور معاهده دربرابر ارکان های مختلف سازمان ملل قابلیت استناد ندارد اما اعتبار خود معاهده به جای خود باقی است.

عهدنامه ها،توافقات نزاکتی،تفاهم نامه ها، برنامه همکاری و... که تعهد حقوقی ایجاد نمیکنند یا در صورت ایجاد تعهد یک تعهد حقوقی ساده ایجاد میکنند ومتضمن بودجه مازاد نیستند ودر راستای صلاحیت قانونی آن نهاد هستند نیاز به تصویب نداشته وبه صرف امضا لازم اجرا میشوند.

اصل نسبی بودن معاهده بدین معنی است که معاهده صرفا برای طرفین لازم اجرا است. در عین حال این موضوع استثنائاتی نیز دارد. مانند تعهد به نفع ثالث از زمان اعلام رضایت ثالث تعهد به نفع او اجرا میشود.

اگر دو معاهده در موضوعی واحد داشته باشیم. که در زمان واحدی منعقد شده باشد(معاهده متوازی) امکان اجرا همزمان موجود میباشد اما اگر دو معاهده در زمان واحدی منعقد نشد باشد، امکان اجرا همزمان دو معاهده موجود نمیباشد. بایستی ببینیم که در خود معاهده آیا شرایطی برای اجرا هر یک بیان کرده است یا خیر. اگر چیزی نیافتیم به قواعد اصول حل تعارض مراجعه میکنیم(قاعده موخر همواره بر قاعده مقدم دارای تقدم است)

یا تکلیف به نفع ثالث