مداخله

دومین نوع مداخله مشروع مداخله در چارچوب یک معاهده یا در چارچوب انعقاد قرارداد بین دو کشور است؛ در این حالت ممکن است دو کشور در حالت عادی که اصلاً مشکلی هم ندارند، قراردادی را با هم منقعد کنند که اگر یک کشوری دچار بحرانی شد و این بحران به آستانه بالایی رسید، آن کشور به او کمک کند. مانند پیمان ورشو در چک اسلواکی ۱۹۶۸ یا پیمان امنیتی که اخیراً بین آمریکا و عراق منعقد شد به صورتی که دقیقاً آمریکا حق مداخله در امور عراق را در موارد حاد خواهد داشت. سومین نوع مداخله مشروعف مداخله سازمان های بین المللی و منطقه ای است که این بر اساس شرایطی که در اساسنامه این سازمان ها درج شده صورت می گیرد، مثل مداخله شورای امنیت در کشورهای عضو سازمان ملل متحد و بالاخره سازمان های منطقه ای بر اساس ترتیبات و موازین فصل هشتم منشور می توانند با شرایطی از

 

 

 

 

2 «از طرفى، مداخله به معناى حق هر یک از دولت ها براى حمایت از اتباع و اموال آنان در خارج از مرزهاى ملّى به کار رفته; و از طرف دیگر، در برگیرنده عملیات قاهرانه یک یا چند دولت بوده که با اعمال فشار دیپلماتیک یا استفاده از زور و تهدید قصد داشته اند نظر خود را در مورد مسأله اى که در قلمرو صلاحیت ملّى و حاکمیت دولت دیگرى قرار گرفته است، به آن دولت تحمیل نمایند.»